Από την απόφαση: «Με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα, η αίτηση αρμοδίως και παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου
κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στο συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 731 και 933 ΚΠολΔ, λαμβανομένου υπόψη ότι στην περίπτωση που δεν είναι δυνατόν να τηρηθούν οι προθεσμίες του άρθρου 937 ΚΠολΔ, o καθ' ου η εκτέλεση έχε τη δυνατότητα να επιδιώξει την αναστολή με τη μορφή της προσωρινή ρύθμισης κατάστασης κατά το άρθρο 731 ΚΠολΔ, εφόσον, βέβαια, υπάρχει βάσιμος, κατά το άρθρο 933 ΚΠολΔ, λόγος ανακοπής, κατά της επιχειρούμενης εκτέλεσης και πιθανολογείται έτσι η ευδοκίμηση της ανακοπής και η ανατροπή του εκτελεστού τίτλου [βλ. σχ. ΑΠ(συμβ) 11/2017 ΕλλΔνη 2017. 416, ΑΠ (Συμβ) 142/2016].
Στην προκείμενη δε περίπτωση, η ένδιεη ανακοπή κατατέθηκε στην γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών στις 15-5-2019 και η συζήτηση της προσδιορίσθηκε 34 μήνες μετά από την κατάθεσή της, ήτοι στις 25-1-2022, δηλαδή σε χρόνο κατά πολύ μεταγενέστερο από την αποκλειστική προθεσμία των 60 ημερών που ορίζεται στην παρ. 2 του άρθρου 933 του ΚΠολΔ. Για τη διαμόρφωση της ως άνω δικανικής κρίσης το παρόν Δικαστήριο χρησιμοποίησε, εκτός άλλων, τη συμπληρωτική ερμηνεία του εδ. γ του άρθρου 937, ώστε η ως άνω διάταξη να καλύπτει περιπτώσεις, όπως η επίδικη, όπου δεν υφίσταται άμεση εκτέλεση αλλά έμμεση. Στην προκειμένη περίπτωση κατά την κρίση του Δικαστηρίου στην ως άνω διάταξη του εδ. γ του άρθρου 937 ΚΠολΔ υφίσταται ένα (εμφανές) κενό, ήτοι ο νομοθέτης δεν ρύθμισε περιπτώσεις, όπως η επίδικη στις οποίες, ναι μεν υπάρχει έμμεση εκτέλεση πλην όμως υφίσταται υπέρμετρη υπέρβαση της αποκλειστικής προθεσμίας των 60 ημερών, που θέτει η παρ. 2 του άρθρου 933 ΚΠολΔ ως το απώτατο όριο για τον προσδιορισμό της συζήτησης της κύριας ανακοπής.
Εξάλλου, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μετακυλίεται η ευθύνη από την υπέρμετρη υπέρβαση της ως άνω αποκλειστικής προθεσμίας των 60 ημερών στον αιτούντα-οφειλέτη-καθ'ου η εκτέλεση, ο οποίος έχει προφανές έννομο συμφέρον και να εκδικαστεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα η ένδικη ανακοπή του κατά της αναγκαστικής εκτελέσεως. Το παρόν Δικαστήριο επιστρατεύει και την αρχή της σύμφωνης προς το Σύνταγμα ερμηνείας του νόμου. Η αρχή αυτή επιβάλλεται σε περίπτωση που υφίστανται περισσότερες, εξίσου, κατ' αρχήν, υποστηρίξιμες ερμηνευτικές εκδοχές ως προς το νόημα του νόμου, εν προκειμένω της διατάξεως του εδ. γ του άρθρου 937 ΚΠολΔ. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να ακολουθείται εκείνη της οποίας το περιεχόμενο βρίσκεται σε συμφωνία ή πλησιέστερα προς το κανονιστικό περιεχόμενο των συνταγματικών κανόνων, αποκλξίόμενων των λοιπών ερμηνευτικών εκδοχών».