Σύνοψη: Η χορήγηση στεγαστικών δανείων σε συνάλλαγμα επιτρέπεται μόνον εφόσον ο πελάτης έχει ορθή και σαφή πληροφόρηση ή γνώση για τα χαρακτηριστικά,  τους κινδύνους, τους τρόπους αντιμετώπισης αυτών, τους περιορισμούς αλλά και τις ικανότητες που απαιτούνται για τη διαχείρισή τους.

Η ΠΔ/ΤΕ 2501/2002, οι ενωσιακές συστάσεις και οδηγίες, κυρίως όμως η καλή πίστη θεμελιώνουν  το  ευρύ  πλέγμα υποχρεώσεων ενημέρωσης και διαφώτισης του πελάτη. Η παραβίασή τους  θεμελιώνει  νόμιμους λόγους    ευθύνης  του πιστωτικού ιδρύματος για αποζημίωση του δανειολήπτη.  Tα ελλείμματα πληροφόρησης μπορεί να στοιχειοθετούν  έλλειψη του υποκειμενικού δικαιοπρακτικού θεμελίου που θεμελιώνει τη διάπλαση  και προσαρμογή της οφειλής. Η επέμβαση στο περιεχόμενο της σύμβασης μπορεί να επιδιωχθεί περαιτέρω λόγω μεταβολής των συνθηκών που περιλαμβάνει την επιδείνωση της συναλλαγματικής ισοτιμίας   με βάση τις ΑΚ 388 και 288, στο πλαίσιο της λειτουργίας που η κάθε διάταξη επιτελεί. Οι ρήτρες για την αποπληρωμή του δανείου σε συνάλλαγμα υπάγονται σε έλεγχο του κύρους τους, ενώ τυχόν κενό που ανακύπτει σε περίπτωση ακύρωσής τους καλύπτεται με συμπληρωτική ερμηνεία.

Βλ. σχετική μελέτη